Η «Ελβετία» της Κεντρικής Ευρώπης
Ένας τόπος με τεράστιο παρελθόν που ξεκινά το 15 μ.Χ όταν πρωτοιδρύθηκε εκεί ο ρωμαϊκός οικισμός Emona, o οποίος καταστράφηκε ολοσχερώς από τον στρατό του Αττίλα το 452 μ.Χ, και ρίζες στην ελληνική μυθολογία, η Λιουμπλιάνα απέχει μόλις 2 ώρες και κάτι ψιλά από το αεροδρόμιο της Αθήνας και έχει να αφηγηθεί εντυπωσιακές ιστορίες από την αυτοκρατορία των Αψβούργων, αλλά και από επιβλητικά δουκάτα της Ευρώπης στα μεσαιωνικά και αναγεννησιακά χρόνια. Η πόλη είδε τον εαυτό της να αναπτύσσεται ραγδαία την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης, με την πρώτη σιδηροδρομική σύνδεση με τη Βιέννη να πραγματοποιείται το 1849, ενώ το 1857 η πόλη συνδέθηκε με τρένο και με την Τεργέστη. Το σύμβολο της Λιουμπλιάνα είναι ένας επιβλητικός, πέτρινος δράκος που ξεχωρίζει πάνω στη διασημότερη γέφυρα του κέντρου, στη Γέφυρα του Δράκου, ένα καταπληκτικό δείγμα art nouveu αρχιτεκτονικής. Σύμφωνα με τους μύθους των αρχαίων Ελλήνων τον δράκο αυτό σκότωσε ο Ιάσωνας κατά τη διάρκεια της Αργοναυτικής εκστρατείας μπαίνοντας με την μυθική του Αργώ στην αρχαία πόλη της Λιουμπλιάνα.
Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, και συγκεκριμένα την άνοιξη του 1941 η πόλη καταλήφθηκε από τον ιταλικό στρατό, πριν περάσει στα χέρια των Ναζί τον Σεπτέμβριο του 1943. Ο αντιστασιακός, αντιφαστιστικός αγώνας των κατοίκων της Λιουμπλιάνα έχει μείνει χαραγμένος στην ιστορία της πρώην Γιουγκοσλαβίας με τον πρόεδρο της χώρας, Τίτο, να αναφέρεται σε εκείνη ως «η ηρωική πόλη».
Παλιά πόλη
Όπως συμβαίνει σε πολλές από τις πρωτεύουσες της κεντρικής Ευρώπης, μία περιήγηση στη Λιουμπλιάνα σχεδόν αναπόφευκτα αρχίζει από την παλιά πόλη, εκεί που χτυπά η καρδιά του ιστορικού κέντρου. Στα πλακόστρωτα, γραφικά στενά θα περπατήσετε για ώρες χαζεύοντας τα πανέμορφα μεσαιωνικά κτίσματα, τα μαγαζάκια με σουβενίρ και τον κόσμο που απολαμβάνει τον καφέ ή το φαγητό του στα τραπεζάκια που είναι στρωμένα στις μικρές πλατείες. Σταδιακά κάθε γωνιά θα βρει τον τρόπο να τρυπώσει στη ψυχή σας, δημιουργώντας μία βαθιά ανάμνηση. Καθώς η Λιουμπλιάνα είναι μία πραγματικά μικρή πόλη δεν θα χρειαστείτε πολύ χρόνο για να την αφομοιώσετε. Όμως, έτσι όπως θα τριγυρίζετε ξανά και ξανά στα ίδια δρομάκια και θα περνάτε μπροστά από τα ίδια μαγαζιά θα νιώσετε μία μοναδική ατμόσφαιρα οικειότητας, σαν να βρίσκεστε σε ένα μέρος που γνωρίζετε πάρα πολύ καλά.
Τρεις γέφυρες
Όποιος πάει στη Λιουμπλιάνα δεν μπορεί παρά να εντυπωσιαστεί από το πιο χαρακτηριστικό και όμορφο αρχιτεκτονικό σημείο του κέντρου, την Τριπλή Γέφυρα που δεσπόζει πάνω από τα νερά του ποταμού Λιουμπλιανίτσα, ο οποίος διατρέχει την πόλη. Σχεδιασμένη από τον φημισμένο Σλοβένο αρχιτέκτονα Jože Plečnik, ο οποίος για τους Σλοβένους είναι συνειδησιακά ό,τι ο Γκαουντί για τους κατοίκους της Βαρκελώνης, αποτελείται ουσιαστικά από τρεις ξεχωριστές γέφυρες που αρχίζουν από την κεντρική πλατεία Preseren. Πιο διάσημη και πολυφωτογραφημένη η Γέφυρα του Δράκου, ενώ λίγο παρακάτω μία άλλη γέφυρα, γνωστή με το κάπως αμφιλεγόμενο όνομα «Η Γέφυρα του Χασάπη» εξελίχθηκε πριν από μερικά χρόνια σε ένα αυτοσχέδιο installation με εκατοντάδες ζευγάρια να φτάνουν εκεί προκειμένου να «κλειδώσουν» την αγάπη τους. Πλέον στα σύρματα που είναι τοποθετημένα στη γέφυρα κρέμονται πάρα πολλά λουκέτα με τα αρχικά ονόματα των ζευγαριών χαραγμένα πάνω, ενώ τα κλειδιά τους βρίσκονται στον πάτο του ποταμού, σαν σύμβολο της υπόσχεσης ότι ο έρωτας αυτός δεν θα τελειώσει ποτέ.
Τι να δοκιμάσετε
Αυτό που αρκετοί δεν γνωρίζουν για τη Σλοβενία είναι το ότι παράγει μερικά από τα καλύτερα κρασιά της Ευρώπης. Αν βρεθείτε εδώ αξίζει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε και, γιατί όχι, να πάρετε ένα μπουκάλι στις αποσκευές σας για να θυμάστε αυτή την ειδυλλιακή απόδραση στην Λιουμπλιάνα. Κάτι που σίγουρα πρέπει να αναζητήσετε σε ένα γαστρονομικό ταξίδι στη σλοβένικη πρωτεύουσα είναι τα παραδοσιακά dumplings γεμιστά με κρέας ή λαχανικά. Θα τα βρείτε στους καταλόγους των εστιατορίων ως struklji και αποτελούν ένα χορταστικό, πρώτο πιάτο. Eδώ αξίζει να πούμε ότι αν βρεθείτε στη Λιουμπλιάνα άνοιξη ή καλοκαίρι πρέπει οπωσδήποτε θα περάσετε ένα βράδυ σε κάποιο από τα εστιατόρια που βγάζουν τα τραπέζια τους πλάι στον ποταμό. Η ατμόσφαιρα φέρνει στον νου σκηνικό βγαλμένο από την όμορφη, μεσαιωνική Λουκέρνη της κεντρικής Ελβετίας, ενώ κάποιες καφετέριες στήνουν στις όχθες του Λιουμπλιανίτσα ξαπλώστρες με ομπρέλες, συνήθεια που είναι αρκετά έντονη τόσο στο Παρίσι όσο και στο Βερολίνο.
Ακολουθούν 11 χορταστικές φωτογραφίες από την "κομψή" κυρία των Βαλκανίων...
Καλή θέαση...
Περισσότερες εικόνες ε δ ώ
